Καινούργιες τεχνικές στην αντιμετώπιση της παιδικής σκολίωσης
Πρόκειται για καινούργιες τεχνικές χειρουργικής διόρθωσης της σπονδυλικής στήλης οι οποίες δεν “δένουν” την σπονδυλική στήλη και επομένως δεν καταργούν την φυσιολογική της κίνηση ενώ επιτρέπουν την περαιτέρω ανάπτυξή της. Τις τεχνικές αυτές μπορούμε να τις εφαρμόσουμε μόνες ή σε συνδυασμό μεταξύ τους. Η επέμβαση πραγματοποιείται θωρακοσκοπικά αφήνοντας πολύ μικρές ουλές. Οι τεχνικές αυτές αποσκοπούν να τροποποιήσουν την ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης ώστε να αποκαταστήσουν την φυσιολογική της στάση.
Το σύστημα επιφυσιόδεσης (VBS) των σπονδύλων που γίνεται με τις αγκράφες που απεικονίζονται δεξιά.
Αυτή είναι μια παλιά τεχνική που εφαρμόζεται και σε άλλες περιοχές του σώματος στα παιδιά. Κλασική εφαρμογή της είναι στο γόνατο προκειμένου να διορθώσουμε μια βλαισογονία ή ραιβογονία. Στην σπονδυλική στήλη έχει εφαρμοστεί εδώ και 20 χρόνια προκειμένου να προκαλέσουμε μια ασύμμετρη ανάπτυξη και να διορθώσουμε μια σκολίωση. Αυτή η τεχνική έχασε έδαφος λόγω της πρόσθιας ανοιχτής προσπέλασης και λόγω του ότι οι αγκράφες της σπονδυλοδεσίας μπορούσαν να ξεκουμπώσουν και δημιουργήσουν πρόβλημα. Πρόσφατα με την εξέλιξη της θωρακοσκοπικής χειρουργικής και με καινούργιας γενιάς αγκράφες που ασφαλίζουν και δεν ξεκουμπώνουν αυτή η τεχνική ξανακέρδισε έδαφος.
Ενδείξεις για αυτή τη τεχνική είναι:
Στο κορίτσι αυτό 12 ετών εφαρμόστηκε το σύστημα VBS και βλέπουμε μια σταδιακή διόρθωση 6 μήνες αργότερα.
Το σύστημα VBT εφαρμόζει το σύστημα της δυναμικής σπονδυλοδεσίας σε πρόσθια-πλάγια τοποθέτηση αντί της συνηθισμένης οπίσθιας τοποθέτησης που γίνεται σε άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.
Αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί την δυναμική σπονδυλοδεσία σε προσθιο-πλάγια τοποθέτηση των σπονδύλων (αντί της οπίθιας τοποθέτησης στην οσφυϊκή μοίρα που γίνεται συνήθως σε άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης) ώστε να αναστείλουμε μονόπλευρα την ανάπτυξη των σπονδύλων (όπως η επιφυσιόδεση που περιγράφεται παραπάνω) και να διορθώσουμε την σκολίωση. Και αυτή η τεχνική πραγματοποιείται θωρακοσκοπικά αφήνοντας πολύ μικρές ουλές.
Ενδείξεις για αυτή τη τεχνική είναι:
Στο κορίτσι αυτό, 12 ετών, εφαρμόστηκε το σύστημα VBT και 1 1/2 χρόνο αργότερα η σκολίωση βελτιώθηκε από τις 50° στις 3°.
Το μειονέκτημα των παραπάνω τεχνικών είναι ότι μπορεί να προκαλέσουν υπερδιόρθωση της σκολίωσης δηλαδή να προκαλέσουν σκολίωση από την άλλη πλευρά.
Αυτή η τεχνική πραγματοποιείται με πρόσθια προσπέλαση και πρόκειται για μια αφαίρεση οστικής σφήνας από τους σπόνδυλους. Με αυτό το τρόπο επιτυγχάνεται η διόρθωση της σκολίωσης. Αυτή η τεχνική συνδυάζεται με προσωρινή οπίσθια ράβδο σταθεροποίησης. Ο ασθενής φορά ένα κηδεμόνα υποστηρικτικό σπονδυλικής στήλης για 12 εβδομάδες κι έπειτα αφαιρείται η ράβδος. Στην συνέχεια επιστρέφει σταδιακά στις καθημερινές και αθλητικές δραστηριότητες.
Η έφηβη αυτή αντιμετωπίστηκε με την μέθοδο της σφηνοειδούς οστεοτομίας και η σκολίωση βελτιώθηκε από τις 56° στις 26°.
Το υλικό για αυτή τη παρουσίαση αντλήθηκε από:
http://www.vertebralstapling.com/